مرمت یکی از مهمترین آثار باستانی عصر آهن

کارشناسان بازسازی و مرمت آثار باستانی  موفق شدند یک سپر ۲,۲۰۰ ساله متعلق به یک جنگجوی عصر آهن را ترمیم کنند.

حالا باستان‌شناسان از این سپر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و قابل‌توجه‌ترین اکتشافات حوزه باستان‌شناسی هزاره اخیر یاد می‌کنند.

به نقل از انشنت اوریجینز، سال گذشته، کارگران ساختمانی که مشغول ساخت یک بنا بودند با یک اثر غیرعادی در زمین مواجه شدند.

آنان در حقیقت یک قبر باستانی متعلق به یک جنگجوی عصر آهن  را کشف کرده بودند و این موضوع را به یک موسسه باستان‌شناسی اطلاع دادند.

آن‌چه کشف‌ شده بود در حقیقت بقایای یک جنگجوی عصر آهن بود که در کنار یک ارابه قرار داده شده بود. استخوان‌های دو اسب نیز در کنار این آثار کشف شد.

بقایای چند بچه خوک که به عنوان بخشی از مراسم تشریفاتی تدفین قربانی شده‌ بودند و تعدادی اثر باستانی مخصوص مقبره از جمله یک سنجاق‌سینه نیز در این محل از زیر خاک بیرون کشیده شد.

باستان‌شناسان معتقدند قدمت این مقبره به ۳۲۰ تا ۱۷۴ پیش از میلاد زمانی که قبیله «سلت‌ها» بر جزایر بریتانیا حکم‌فرمایی می‌کردند، بازمی‌گردد.

ویژگی‌های این قبر می‌تواند به اهمیت زندگی بعدی در بین مردمان آن زمان اشاره کند چرا که غذا و لوازمی برای تامین مایحتاج این جنگجوی باستانی برای زندگی بعدی آن‌ها قرار داده شده بود.

همچنین ارابه‌ای که همراه این جنگجو کشف شده، ‌نخستین ارابه در نوع خود محسوب می‌شود که تاکنون در این منطقه از بریتانیا کشف‌ شده است.

سپری که در کنار بقایای این جنگجو قرار داشت در زمان کشف از وضعیت خوبی برخوردار نبود، اما این سپر پس از گذراندن مراحل طولانی مرمت و بازسازی حالا یک اثر باستانی مهم محسوب می‌شود.

«یورک‌شایر پست» از این سپر باستانی به عنوان «‌مهم‌ترین اثر باستانی مربوط به «سلت‌ها» که در هزاره اخیر در بریتانیا کشف شده»‌، یاد کرده و این کشف را یکی از تحولات مهم در این حوزه ارزیابی نموده است.

محققان انگلستانی ثابت کردند، بقایای انسان‌هایی که تصور می‌شد به دوره رومی تعلق دارند، بسیار قدیمی‌تر از آنچه که پیشتر تصور می‌شد هستند و درحقیقت به اواسط عصر حجر  در انگلستان باز می‌گردند.

به گزارش انشنت اوریجینز، این استخوان‌ها که به دوران میان‌سنگی باز می‌گردند به هفت فرد مختلف از گروه‌های سنی مختلف تعلق دارند. این استخوان‌ها برای اولین بار در دهه ۶۰ میلادی و در یک غار در نزدیکی «بریج‌واتر» کشف شدند.

این استخوان‌ها برای مدت طولانی در دو جعبه مقوایی نگهداری می‌شدند و به نظر نمی‌رسد پیش از آن که دوباره در مرکز میراث «سامرست»‌ دوباره کشف شوند، هیچ گونه تحقیق وبررسی روی آن‌ها صورت گرفته باشد. گمان می‌رود این استخوان‌ها پیش از آن که مفقود شوند بین تعدادی از موزه‌ها جا به جا شده‌ باشند.  این استخوان ها، بنا به دلایلی همراه با دیگر آثاری که از غار کشف شدند در اسناد موزه‌ها به ثبت نرسیدند.

محققان از روش تاریخ‌گذاری رادیوکربن برای تعیین قدمت این استخوان‌ها استفاده کردند و نتیجه تحقیقات آنها نشان داد، استخوان‌هایی که پیشتر تصور می‌شد به دوره رومی تعلق دارند در حقیقت ۹۰۰۰ سال قدمت دارند؛  این یعنی بقایای این افراد به دوران میان‌سنگی یا اواسط عصر سنگ تعلق دارد.

انسان‌های دوره میان‌سنگی،‌ ابزارهای سنگی تیز را گسترش دادند و بعدها از ابزارهایی به شکل تبر استفاده کردند. شواهد حاکی از آن است که مردمان دوره میان سنگی از برنامه مهاجرت‌های فصلی پیروی می‌کردند و در جوامع کوچک حدودا ۴۰ نفری زندگی می‌کردند.

کشف بقایای انسان‌های دوران میان سنگی اتفاق نادری محسوب می‌شود  که در حوزه باستان شناسی نیز یک داده مهم برای کارشناسان این حوزه جهت بررسی و تحلیل دوره هایی است که جدیدا بقایا و آثاری از آنان کشف می شود.

اهمیت این اکتشاف را  با کشف «مرد چدار»‌- قدیمی‌ترین اسکلت کامل یک انسان در بریتانیا –  می‌توان برابر دانست که قطعا در آینده نیز باید اخبار جدیدی از این نوع اکتشافات  عصر حجر ی در انگلستان بشنویم.